"Moje Podlasie" - wernisaż wystawy Łukasza Sobkowiaka

W poniedziałek, 11 grudnia w Galerii DOM w Sokołowskim Ośrodku Kultury, odbył się wernisaż wystawy Łukasza Sobkowiaka “Moje Podlasie”.

Wernisaż uświetnili muzycznie uczniowie Szkoła Muzyczna I stopnia w Sokołowie Podlaskim pod dyrekcją Anety Mroczek oraz goście: reprezentanci Studia Folkloru Podlaskich Białorusinów “Żemerwa” Katarzyna i Daniel Sawczukowie a także reprezentanci Zespołu Tańca Ludowego “Krajka” działającego w MGOK w Drohiczynie.

Wystawa będzie czynna do 5 lutego 2024 r.
-------------------------------------
Łukasz Sobkowiak urodził się w 1976 roku w Poznaniu. Ukończył Wydział Mechaniki i Budowy Maszyn na Politechnice Poznańskiej w 2004 r. Mieszkał i pracował w Australii w latach 2004-2007, podróżował do Azji m.in. Tajlandii, Indonezji, Malezji oraz Indii. W międzyczasie, w roku 2008, na kilka miesięcy przeprowadził się do Hiszpanii, do Sewilii, skąd wrócił do Polski i zajął się tym o czym zawsze marzył – malarstwem.

Stworzył własny niepowtarzalny styl. Jego twórczość zdobyła duże uznanie, wiele jego prac znalazło się galeriach i kolekcjach prywatnych m. in. w Szkocji, Holandii, w Stanach Zjednoczonych w Australii, także w Polsce.

To co robi nazywa “Studium nad Światem i Kolorem”. Wraca czasem do ołówka, tuszu i akwareli, ale głównie są to prace w technice olejnej, mocno jak mówi “zainspirowane ukochanym Podlasiem”, na którym mieszka od 8 lat.

"Łukasz Sobkowiak przywędrował z Poznania na Podlasie, które - jak twierdzi - stało się jego i jego rodziny miejscem na ziemi. Podlasie jest jego inspiracją do twórczej pracy. Tkaniny dwuosnowowe, z którymi się zetknął, nadały kierunek jego kompozycjom i prowadzą w kolejne rozwiązania formalne.

Twórca pragnie poprzez sztukę dawać to wszystko, czego sam doświadcza podczas tworzenia – radość. Życzymy odbiorcom jego prac, aby obok innych emocji, które się w nich pojawią, doświadczyli tej radości, którą on im ofiaruje."

Joanna Błońska

Odnalazł się w
barwnych przestrzeniach.
Ukrył się w ich zaułkach,
których tak wiele.
Każdy znajdzie miejsce.
Początek spełnienia,
do którego drżąc zaprasza.
Jego czas, jego miejsce,
jego droga.
Szepcze – chodźcie,
pokażę wam świat,
o którym marzyłem.
Tymczasem kolory
już pytają o przyszłość.
Dokąd nas poprowadzisz,
jaką myśl ofiarujesz?
Tak właśnie otwiera się
kolejna przestrzeń
do spełnienia.

23.11.2023r. Joanna Błońska